Basit yemek yemek, fiziksel olarak dolaşmak ve her seferinde günlerce dışarıda olmak kişiyi dirençli kılar. Havuz başında veya restoranlarda yaptığınız gibi kamplarda mızmızlanma veya çekişme duymazsınız. Kimse kapuçinolarının köpüklü olmasından şikayet etmiyor. Kimse çocuğuna bağırmıyor. Ortam çok rahat ve alçakgönüllü. İnsanlar ses tonunu yumuşak tutar.
Kamp yapmak beni dünyayı benim gibi gören diğer doğa severlerin ve çevrecilerin yanına götürüyor.
Evet, kamp yapmayı seviyorum, keşke daha sık yapabilsem.
Kamp yapmayı sevmediğini söyleyen pek çok insan görüyorum. Sevmemelerini anlayabiliyorum ama kamp yapmayı seviyorum.
Beş yaşımdayken annem beni ilk kez sırt çantasıyla gezmeye götürdü ve kaybolduk. Hayatımın en güzel zamanını geçirdim ve bu sahip olduğum en güzel anılarından biri. Geçenlerde o gezideyken çektiği video ve resimler buldum ve ağladım. O gece nasıl uyuduğumu hala hatırlıyorum.
Annemle kamp yapmaya gittiğim sayısız anım var. Bazen sadece kendi kendine kamp yapmak içindi, bazen bir grupla kamp yapıyor olurduk.
Benim için kamp yapmak … bir dağ patikasına çıkmak ve dünyanın güzelliğine hayranlıkla bakmakla ilgiliydi.
Ayrıca babamla kamp yapmaya giderdim.
Ve kamp yapmanın yanı sıra kayak gezileri de yaptım. Dağlarda bir kulübeye kadar kros kayağı yapıyorsunuz ve orada bir veya iki hafta kalıyorsunuz. Birlikte gittiğiniz insanları tanıyorsunuz ve her gün gidip dağın ruhunu soluyorsunuz.
Benim için kamp yapmak kaçmaktır. Ya kendi başınıza ya da birkaç yakın arkadaşınızla.
Ben sosyalleşmek için kampa gitmiyorum, çoğunlukla sezon dışı gidiyorum ve daha küçük kamp alanlarında kalıyorum. Gittiğim Milli Parklarda bile çoğu zaman, kamp alanındaki tek kampçı ben oldum.
Yeterli ekimpan kullanırım; Sıcak ve kuru kalabilirim, iyi uyuyabilirim, iyi beslenebilir ve temiz olabilirim. Daha fazlası, hiçbir işe yaramaz.
Hayır.
Üzgünüm ama kıyamet gelene kadar, lüks ve rahatlık varsa, hedeflediğim yer burası.
Diğer yol değil.
Kamp yapmaktan her zaman zevk alırım.
Basit yemek yemek, fiziksel olarak dolaşmak ve her seferinde günlerce dışarıda olmak kişiyi dirençli kılar. Havuz başında veya restoranlarda yaptığınız gibi kamplarda mızmızlanma veya çekişme duymazsınız. Kimse kapuçinolarının köpüklü olmasından şikayet etmiyor. Kimse çocuğuna bağırmıyor. Ortam çok rahat ve alçakgönüllü. İnsanlar ses tonunu yumuşak tutar.
Kamp yapmak beni dünyayı benim gibi gören diğer doğa severlerin ve çevrecilerin yanına götürüyor.
Evet, kamp yapmayı seviyorum, keşke daha sık yapabilsem.
Kamp yapmayı sevmediğini söyleyen pek çok insan görüyorum. Sevmemelerini anlayabiliyorum ama kamp yapmayı seviyorum.
Beş yaşımdayken annem beni ilk kez sırt çantasıyla gezmeye götürdü ve kaybolduk. Hayatımın en güzel zamanını geçirdim ve bu sahip olduğum en güzel anılarından biri. Geçenlerde o gezideyken çektiği video ve resimler buldum ve ağladım. O gece nasıl uyuduğumu hala hatırlıyorum.
Annemle kamp yapmaya gittiğim sayısız anım var. Bazen sadece kendi kendine kamp yapmak içindi, bazen bir grupla kamp yapıyor olurduk.
Benim için kamp yapmak … bir dağ patikasına çıkmak ve dünyanın güzelliğine hayranlıkla bakmakla ilgiliydi.
Ayrıca babamla kamp yapmaya giderdim.
Ve kamp yapmanın yanı sıra kayak gezileri de yaptım. Dağlarda bir kulübeye kadar kros kayağı yapıyorsunuz ve orada bir veya iki hafta kalıyorsunuz. Birlikte gittiğiniz insanları tanıyorsunuz ve her gün gidip dağın ruhunu soluyorsunuz.
Benim için kamp yapmak kaçmaktır. Ya kendi başınıza ya da birkaç yakın arkadaşınızla.
Kamp yapmayı seviyorum.
Ben sosyalleşmek için kampa gitmiyorum, çoğunlukla sezon dışı gidiyorum ve daha küçük kamp alanlarında kalıyorum. Gittiğim Milli Parklarda bile çoğu zaman, kamp alanındaki tek kampçı ben oldum.
Yeterli ekimpan kullanırım; Sıcak ve kuru kalabilirim, iyi uyuyabilirim, iyi beslenebilir ve temiz olabilirim. Daha fazlası, hiçbir işe yaramaz.